Musnął palcami jego uda, jednocześnie pieszcząc sutki młodszego. Każdy dźwięk, jaki wydawał z siebie Nutty w reakcji na jego poczynania sprawiał, że czuł się prawie jak za starych, dobrych lat, gdzie wszystko było jeszcze dobrze. W czasach, w których jego stwórca żył, a on potrafił się cieszyć życiem, które dostał. Życiem, które było wtedy tak interesujące, a po jego śmierci straciło kompletnie swój sens. a teraz, przy tym niepozornym chłopcu czuł, że ta radość, którą czuł kiedyś, nadal w nim żyje.
Zaciskał palce i ssał jednocześnie, wolną rękę zsuwając wzdłuż boku coraz niżej i niżej, docierając do biodra. Bez większego powstrzymywania się, wampir przesunął ręką w okolice podbrzusza, by delikatnie musnąć wrażliwą skórę tego miejsca. Pieścił jednocześnie dwa najczulsze punkty w finezyjny sposób, znany jedynie osobom, które miały za sobą nie jeden związek. Jego język z czułością przesuwał się po wrażliwej skórze, przyprawiając o dreszcze i jęki każdego przez kilka stuleci. A przy Nathanielu starał się nawet bardziej niż przy kimkolwiek na przestrzeni ostatnich 200. lat.

- To dobrze.
Z uśmiechem pogłaskał go po policzku wolną ręką.
Wampir zaczął swoją wędrówkę na nowo, calując delikatnie płatek ucha, a potem szczękę chłopaka. Jednakże dłońmi, z czułością głaskał jego biodra i uda, od czasu do czasu delikatnie zaciskając chude palce. Schodził niżej, dopuszczając zgrabne ciało i badając jego tajemnice. Nieznajomość jego ciała sprawiała, że Tetsu stawał się bardziej czuły. Musiał skórę Nutty'ego opuszkami palców, rozbudzając zakończenia nerwowe i doprowadzając ciało do nadwrażliwości. A, jak się łatwo domyślić, po takim zabiegu dotyk choćby ust stawał się jeszcze bardziej podniecający.
Niebieskooki skończył całować jego szyję i obojczyk i, by zająć się sutkami młodszego. Objął wargami jednego z nich, zaczep nie strącając go czubkiem języka. Zamknął oczy, śledząc palcami żyły na wewnętrznej stronie uda chłopaka, zbliżając ręce coraz bliżej jego krocza. Łącząc te dwa elementy, dawał mu naprawę wiele rozkoszy. Jednak wampir nie chciał iść na łatwizne. Ostrożnie położył chłopaka na pościeli, by nie odrywając ust od jego piersi, mieć wygodniejszy dostęp do jego ciała. Jednym slowem - zaczynało robić się poważnie.

Wampir z lekkim uśmieszkiem spełnił prośbę chłopaka, zdejmując jednym ruchem jego bieliznę. Jednak nawet teraz nie spuścił wzroku, przyglądając się reakcjom Nutty'ego. Chociaż spokojnie mógł czerpać tą wiedzę ze swojego szóstego zmysłu, wolał polegać na starej i sprawdzonej spostrzegawczość. No i nie chciał się dowiedzieć, że jego partner tak naprawdę ma obawy lub coś temu podobnemu. Tetsu miał dość strachu w całym swoim życiu.
Pocałował chłopaka w policzek, zsuwając ręce z bioder na uda młodszego. Delikatnie głaskał niezwykle czułą skórę, świadomy narastającego podniecenia, nie tylko swojego. Ale wiedział również, że pośpiech może przynieść odwrotny do zamierzonego efekt. Jak jak wyżej zostało wspomniane, wampir nie chciał strachu w oczach partnera.
- Nathaniel? W porządku?
Szepnał mu do ucha, jakby prosił o pozwolenie na nastpęne kroki.

Wampir uśmiechnął się lekko, czując raz po raz zaciskające się palce, czując dreszcze przyjemności, jakie wstrząsały młodym chłopcem. Sprawiało to, że Tetsu czuł wewnątrz siebie dziwną satysfakcję z rozpieszczania Nutty'ego. Satysfakcję, przez którą poczuł przez chwilę prawie ludzkie emocje.
Słysząc to ciche, drżące błaganie, bestia wewnątrz niego wzbudziła się do życia. Jak zawsze, musiał do złego. Jednak Tetsu był do niej tak przyzwyczajony, że ten głos niknął w słodkich posapywaniach chłopaka.
- Mais? Pour vous tout, ma petite....
Wymruczał, całując skórę jego brzucha.
Pocałunek był zapieczętowaniem obietnicy, którą wystarczyło wypełnić. Wampir puścił dłoń chłopaka, by powolnym i delikatnym ruchem położyć obie jego ręce na swoich ramionach. Potem, z erotycznym zabarwieniem, powoli ściągnął z niego bieliznę, obserwując przy tym jego twarz.

Cicho wyszeptane życzenie w nocnym koszmarze. Tetsu nigdy nie uważał siebie za dobra postać, jednak....teraz czuł się inaczej. Teraz miał sprawić, że Nurty zapomni o wszystkim wkoło - troskach, strachu, rodzinie. Miał sprawić, by jego tok myśleniowy sprowadzał się tylko do niego. I, oczywiście, zamierzał spełnić to ciche życzenie.
Trzymając wciąż jedną dłoń splecioną z jego, opuszkami palców drugiej ręki przeciągnął po brzuchu chłopaka. Zjechał delikatnie z pocałunkami z jego szyi na obijczyki, którym poświęcił równie dużo uwagi. Co chwila składał na nich drobne pocałunki lub przesuwal koniuszkiem języka po wystających kostkach. Przy tym wszystkim caly czas obryowywal palcami malutkie koleczka wokol każdego zakrzywienia czy wybrzuszenia na brzuchu mlodszego. Powoli i z czułością przygotowywał chłopaka do tego, co miało się dziać za kilka chwil, kiedy dolna granica zostanie przekroczona.

- Oczywiście. Niehonorowe by było kłamstwo w takiej sytuacji.
Uśmiechnął się do niego.
Kiedy chłopak złapał go za rękę, spojrzał mu w oczy. Czyżby nie chciał? Albo miał jakieś obawy? To zmartwiło wampira, który nie chciał nikogo do niczego zmuszać. W końcu, nie chciał być okrutny...jednakże, słysząc słowa Nutty'ego, jedynie łagodnie pogłaskał go po policzku.
- Nie wyobrażałem sobie tego inaczej, niż delikatnie, mon petit...
Wyszeptał, składając na jego czole motyli pocałunek.
- Nie bój się mnie...jestem cieniem nocy, który przyszedł spełnić twój sen...
Zanucił cichutko do jego ucha, muskając je ustami.
On, jak nikt, znał definicję delikatności. W końcu, każdy zmysł miał wyostrzony, również zmysł dotyku. Dlatego potrafił dawać niebywałą rozkosz, jedynie....właśnie - delikatnością. I jako już wprawiony mężczyzna uważał, że w ten sposób - czuły i rozkoszny - można dać najwięcej przyjemności. Bo przecież nie chodzi o to, by kogoś skrzywdzić, prawda?
Tetsu splótł palce z dłonią Nutty'ego, którą go zatrzymywał. Drugą zaś delikatnie musnął jego ramię, pozostawiając za sobą gęsią skórkę. Usta przykładał do jego szyi, składając na niej drobne pocałunki, którymi przerywał nucenie melodii.

Tetsu uśmiechnął się, głaszcząc kciukiem jego nadgarstek.
- Mon petit, każda kropla od ciebie jest jak całe danie.
Uśmiechnął się.
Przesunął wzrokiem po jego ciele, świadomy tego, co zobaczy. Widział to już tyle razy...wampir niemal przywykł do natychmiastowej reakcji karmiciela. Chociaż, zdarzały się bardzo rzadko jakieś odstępstwa od reguły.
Tetsu przeciągnął delikatnie palcami po wybrzuszeniu w bokserkach mlodszego. Spojrzal mu na chwile prosto w oczy, by sekundę później zsuwac powoli i dość niepewnie jego bieliznę. Bo, choć wielokrotnie juz byl z wieloma osobami, każda reagowala w inny, magiczny sposob. Jedne osoby były bojaźliwe, ale chętne, kolejne zupełnie odwrotnie. I to było cudowne! A teraz marzył, by odkryć Nutty'ego.

[/color]

Delikatnie złapał go za rękę i pogłaskał kciukiem nadgarstek. Spojrzał mu w oczy i uśmiechnął się uspokajająco, jakby to miało automatycznie zgasić jego strach. Ucałował skórę jego przedramienia i wsunął kły. Zerknął jeszcze tylko na niego przelotnie i szepnął z idealnym francuskim akcentem.
- N'ayez pas peur, mon petit.
A potem zatopił zęby w jego skórze.
By rzeczywiście spełnić swoje słowa o tym, ze to wcale nie boli, uczynił to bardzo szybko, na tyle, by oszukać jego nerwy. Odsunął się, pokazując chłopakowi dwie małe ranki na jego nadgarstku.
- Widzisz? Nie boli.
Szepnął, jakby w tej chwili każdy głośniejszy dźwięk miał zniszczyć magię tej chwili.
Podniósł jego rękę i zlizał stróżki krwi, która już zdążyła wypłynąć z rany. Przyłożył usta i wziął sobie jeden łyk, nie chcąc ani go przestraszyć, ani osłabić. Z resztą, nie potrzeba mu było więcej, by zaprezentować swoją prawdziwą naturę. I trzeba dodać, ze Tetsu nie chciał wykorzystywać Nutty'ego.
Ostrożnie polizał ranę, z której w tej samej chwili przestała płynąc krew. Ślina jego gatunku potrafiła wygoić ślady po ugryzieniach. Mogłaby być cudownym lekiem, gdyby nie efekt uboczny  postaci silnego i momentalnego podniecenia.