Taak. Za to Seth wciąż przeklinał się w myślach w międzyczasie, za myślenie o tym denerwującym kocie jak o kimś, z kim mógłby się przespać. Cóż, co prawda kiedyś popełnił taką gafę i gdy był młodszy uprawiał seks z jednym z kotołaków, jednak to się źle skończyło. W sumie dla obu stron. A mowa tu oczywiście o gniewie i karze jaką zastosował ojciec Seth'a. I wnioskując z tego co się nauczył przez te lata: kotołaka można przelecieć, ale nie można się z nim kochać. Każdy wilkołak to rozumiał, nie ważne jak dziwnie to brzmiało. I nikt nawet nie myślał o dyskutowaniu o tym, czy wyjawianiu swojej niechęci co do tej zasady.
I tak Seth, masz w tej chwili przejebane, skoro myślisz o tych wielkich oczętach i nawet zastanawiasz się, gdzie podział się jego puszysty ogon. Przejebane jak cholera. Ale tak, udawaj wielkiego, złego wilka. To na pewno pomoże. Mężczyzna nawet nie zwracał uwagi na otoczenie, choć zarejestrował grupkę imprezowiczów, którzy się do nich zbliżali. I nie pomyślał nawet, że kot może być tak głupi, żeby zacząć krzyczeć.

- Nie bardziej niż Ciebie. - odparł sucho, patrząc mu prosto w oczy. Nie wyglądał jakby był z siebie zadowolony, z tego pocałunku. Jednak nie dramatyzował tak jak Ayase.
To nie było zbyt strategiczne i obmyślone posunięcie. Faktycznie, trochę go poniosło, ale hej! Kto by się przejmował. Byli tu tylko oni. A zdanie tego kota raczej nie interesowało Seth'a. - I nie ekscytuj się tak. Nie użyłem nawet języka. - dorzucił ironicznie, a na jego ustach błąkał się szelmowski uśmieszek. I szli dalej. Prawdę mówiąc do apartamentu Wilka niewiele im zostało, więc będą musieli się jeszcze trochę pomęczyć. Mężczyzna westchnął poirytowany tym całym ciągnięciem chłopaka za sobą. W pewnym momencie stanął i bez słowa przerzucił sobie kota przez ramię. Tak było mu znacznie wygodnie, a że młody był leciutki, tym lepiej. Przytrzymał go oczywiście ramieniem pod pośladkami, a drugą dłoń ułożył gdzieś w okolicach zgięcia kolan chłopaka.


// Szczerze? Sama miałam coś takiego napisać xD więc nie gniewam się, hah.

Ostatnio edytowany przez Seth (2014-05-29 23:45:08)

Kiedy ni stąd ni zowąd przed nosem wilkołaka pojawił się czarny, puchaty ogon, przez myśl przemknęło mu coś w stylu "co to kurw jest?". I dopiero po chwili zorientował się, że musiał być on schowany pod ubraniami chłopaka. Seth uśmiechnął się idiotycznie zadowolony, jak głupi dzieciak który dostał wymarzony prezent pod choinkę. Nie myśląc długo, po prostu przejechał dłonią wzdłuż długości ogona, by na końcu pociągnąć go lekko u nasady. Złośliwie, ale cóż. Nikt nie powiedział, że znęcanie się nad kotami jest zabronione. A przynajmniej nikt jemu nie bronił tego robić.
- Ty mnie znasz. - odparł spokojnie - Ja Cię jakoś nie kojarzę. Masz jakieś imię czy wolisz żebym zwracał się do Ciebie kociaku? - znaleźli się właśnie w dzielnicy, gdzie Seth miał swój apartament. Wysoki wieżowiec, dobrze strzeżony wraz z obsługą. Facet nie próżnował. Lubił luksus. - I tak na marginesie: ja Cię nie zabiję, ale znajdzie się kto inny chętny. - rozkazy były jasne. Jeśli zobaczy się kotołaka, należało go odprowadzić do głównej siedziby watachy, a tam inni się nim zajmą. Seth wcale nie musiał go zabijać. Zrobi to za niego ktoś inny.