Przez ten czas chłopak zdążył zjeść i spokojnie pozmywać naczynia. Słysząc pukanie do drzwi szybko wytarł dłonie w ręcznik, który wisiał niedaleko umywalki i poszedł do drzwi. Otworzył i cofnął się z lekkim, ale za to ciepłym uśmiechem na ustach. Wiedział, że musi być muły jeśli tylko chce mieć współlokatora. - Zapraszam, zapraszam. - Odsunął się aby blondyn mógł spokojnie wejść do mieszkania.- Jeśli się orientuję to przyszedłeś w sprawie mieszkania, prawda? - Wyciągnął w jego kierunku dłoń.- Jestem Makoto. - Dodał jeszcze i zaprosił go do salonu.
Sam był trochę poddenerwowany, w końcu nie wiedział kim chłopak jest i jeśli będzie z nim mieszkał, jak to będzie wyglądać. Mimo wszystko starał się dawać wrażenie opanowanego, ale i przyjaznego.

Przyglądał mu się przez chwilę po czym pokiwał głową.- Rozumiem, niestety coraz trudniej jest dostać jakieś dobre lokum. - Westchnął cicho delikatnie drapiąc się się po policzku. - Chodź, pokażę Ci Twój pokój, mam nadzieje że Ci się spodoba. Nie ukrywam, że jest trochę większy od mojego, ale ja wole przytulniejsze.- Zaśmiał się cichutko, chciał jakoś rozładować tą napiętą atmosferę. Tak jak powiedział, zaprowadził go do pokoju, który znajdował się na przeciwko jego drzwi. Otworzył go, a im oczom ukazało się dość spore pomieszczenie. Umeblowane z "jednoosobowym" łóżkiem, na którym z łatwością zmieściły by się 2-3 osoby. - Widok z okna pada na park. - dodał wchodząc do środka, na biurku stojącym przy oknie leżał klucz od pokoju, w końcu miał prawo do prywatności. - Może nie jest to jakiś apartament, ale mam nadzieje, że Ci się podoba. - Oznajmił zerkając na niego.

Widząc reakcje chłopaka cicho się zaśmiał. - W sumie wystarczy jak będziesz się dokładał do rachunków. To stanowczo wystarczy. - W tym momencie spojrzał chłopakowi w oczy po czym odgarnął włosy z twarzy. - Musisz być zmęczony.. Może chciałbyś się napić herbaty albo coś zjeść? - Zaproponował zaciekawiony i tak miał iść do kuchni po herbatę, to czemu by nie zrobić dwóch. - A właśnie, w łazience też zrobiłem miejsce na Twoje rzeczy. - Wspomniał jakby chłopak miał zamiar się rozpakowywać. - Mogę Ci w czymś pomóc?- Jego kącik ust powędrował delikatnie do góry i zmrużył oczy.

Przyglądał się mu i uważnie go słuchał. Zaraz potem pokiwał głową z uśmiechem na ustach.- Jeśli tylko będą dobre to pewnie, że tak. Moja sypialnia jest naprzeciwko Twojej, więc możesz czegoś tam dla siebie poszukać, a ja pójdę zrobić herbaty.- Odparł z życzliwym uśmiechem na ustach. Może zbyt szybko ufał, jednak taki już miał charakter. Spojrzał przelotnie na chłopaka po czym się odwrócił na piecie i poszedł, tak jak wcześniej wspomniał, do kuchni. Chłopak wydawał mu się na prawdę miły i szczery, nawet jego oczy to mówiły.. Westchnął cicho wyciągając z górnej szafki dwa kubki. Wlał do czajnika wodę i postawił na palnik. Zapomniał zapytać się o smak herbaty, więc postawił na miętową. W czasie, gdy gotowała się woda, on wyciągnął z lodówki jabłecznik i ukroił po kawałku. Mimo, że chłopak nie chciał, to wydawało mu się iż nie odmówi, przynajmniej taką miał nadzieje.

Podparł się na rękach, więc cudem udało mu się zapobiec upadkowi na ciasto. Przez ramie spojrzał na chłopaka i zaraz szybko się wyprostował. Chwilę spoglądał jeszcze na blondyna, a potem się zaśmiał. - Nic Ci nie jest? - Zapytał ilustrując go wzrokiem, odsunął talerze aby nie spadły i poprawił włosy. - Herbata zaraz będzie, więc jak przeniesiemy się do salony to pójdziesz ze mną do sypialni i Ci dam, dobrze? - Zaproponował chłopakowi z ciągłym uśmiechem na ustach.

- Spokojnie, nic się przecież nie stało. - Odpowiedział z uśmiechem i podszedł do niego. Mimo, że był niższy od chłopaka to zmierzwił mu włoski. - Na prawdę, wszystko okej. - Dodał jeszcze i zaraz usłyszał jak piszczy czajnik. Podszedł do kuchenki i wyłączył gaz po czym zalał herbaty. - Ile słodzisz?- Zerknął w jego kierunku wyjmując cukier. - A i mogę Ci poprosić abyś wziął talerzyki z ciastem do salonu? -Posłał mu życzliwy uśmiech.

Nucąc coś cicho pod nosem posłodził ich herbaty i poszedł zaraz za chłopakiem do salonu. Postawił na szklanym stoliku kubki i wyprostował się.- Coś się stało? - Zapytał wyczekująco go obserwując. Jego mina go trochę nie zaspokoiła. - Chodź, znajdziemy Ci jakieś ubrania.- Uśmiechnął się przyjaźnie. Zaraz potem poszedł z nim do swojej sypialni, była znacznie mniejsza od pokoju chłopaka, a większość miejsca zajmowała duża szafa. Otworzył ją i spojrzał na  Haki'ego (nie wiem czy tak się odmienia, przepraszam). - Do wyboru, do koloru. - Zachichotał.