Imię: Howaito, dla znajomych wystarczy Aito. 
Nazwisko: Mitobe.
Status: Seke.
Rasa: Omab
Miejsce zamieszkania: Mała kawalerka w centrum, mieszka sam.
Wiek: Dwadzieścia lat.   
Para: Chciałby kogoś.   

Wygląd: Chłopak mierzy metr osiemdziesiąt dwa. Te dwa centymetry zawdziecza wiecznie nastroszonej burzy szarych włosów,  a kolejne dwa wystajacych spomiedzy nich kocich uszu pokrytych czarna sierścią.  Jest kotołakiem. Woli jednak prychać i syczeć niż mruczeć zadowolony, i się łasić. To co mówi najbardziej o jego osobie to spojrzenie heterochromicznych tęczówek. Jego prawe oko jest czerwone, lewe zaś szare. To co da się w nich zobaczyc to wielki gniew, ale również samotność.  Na pelen wizerunek buntownika nakłada się jego sylwetka. Chociaż proporcjonalnie umięśnione cialo i brak zbędnego tłuszczu zawdzięcza regularnemu uprawianiu sportu, a nie silowni na pokaz.  I nawet z tym wiecznie drżacym puchatym, czarnym ogonem wygląda groźnie.  Jest przystojny jednak nie idealny, w jego wyglądzie są pewne mankamenty. Ma lekko krzywy nos z wyraźną blizną po dawnym złamaniu. Dolna warga jest pelniejsza od górnej przez co wygląda na wiecznie nadasanego. Nie posiada tatuazy jednak może pochwalić się kolczykiem w jezyku, małym i srebrnym. Jego przedramiona szpeca blizny po cieciach oraz pare sladow po igle w zgieciu prawego lokcia dlatego też zazwyczaj zawiazuje wysoko bandaże treningowe, lub ubiera dlugi rekaw. A skoro już przy ubiorze jesteśmy... najczęściej można go zobaczyc albo w stroju koszykarskim, albo w dobrze dobranych, ciemnych ubranich. Zazwyczaj jednak schemat jest ten sam, dopasowane jeansy, bokserka, bluza(jesli ciepło to bez ale z bandazami, jesli zimniej to posiada skórzaną kurtkę). Nie pogardzi zbednymi dodatkami jak biżuteria lub łańcuch do spodni. Lubuje się w trampkach, a na zime ma pare glanow z klamrą i czerwonymi sznurówkami.

Charakter: Trudno jest dokładnie opisać jego charakter ponieważ cierpi na ADHD, co czyni go nieprzewidywalnym. Wyzej jednak zostalo wspomniane o gniewie i samotności.  To prawda, trudno do niego dotrzeć. Zamknął się w sobie podczas pobytu w domu sw. Alberta. Chcialby sie ustabilizować z kimś jednak nie ufa ludziom przez co zlosci sie na samego siebie i sprawia, ze inni sie odsuwaja. Robi to tez dlatego, ze boi sie odrzucenia z bledy z przeszlosci i wzmacnia swoj gniew za tak trywialne uczucie jak strach. Tak powstaje bledne koło. Wbrew pozorom za maską sarkazmu i arogancji, znajduja sie spore poklady empatii. Jest tez impulsywny, nie lubi planowac. Mimo choroby jest inteligentny, a nawet bardzo.Ma jednak problemy z koncentracją, koszykówka to jedna z niewielu rzeczy na której potrafi sie w pełni skupić.  Jedno jest pewne,  nie da sie przy nim nudzić. 

Historia postaci: Nigdy nie poznal swojego ojca, wiedzial jednak dlaczego. Matka poznala go w wieku szesnastu lat, wszystko bylo pieknie, a gdy okazalo sie ze Ritsuko(bo tak sie nazywala) jest w ciazy, porzucil ja. Historia jakich wiele, Aito nie bylo z tego powodu przykro. Do piatego roku zycia mieszkali z rodzicielka u babci, chodzil normalnie do przedszkola, miał kolegów i układało sie mimo pierwszych objawow choroby. Podstawowke przeszedł tez, chociaz z problemami, ale dosc spokojnie. Przed sama podstawowka Ritsuko udalo sie wynająć male mieszkanko. Wszystko zepsulo sie w czasie gdy jego matka stracila prace i popadla w nalogi, a syn, jeszcze glupi dzieciak, zaczal podkradac jej uzywki. Zaczelo sie niewinnie, bo od papierosow. Bylo to juz przed pierwsza gimnazjum. Stalo sie jeszcze gorzej gdy Ritsuko poznala mezczyzne, ktory do Aito sympatia nie palal, jednak nic mu nie zrobil zlego. Po prostu obok papierosow pojawil sie alkohol, a z czasem i narkotyki. Przez napiecie w domu objawy sie wzmacnialy i z Mitobe zaczely byc coraz wieksze problemy. W drugiej gimnazjum zostal znaleziony w parku nieprzytomny. Wina bylo przedawkowanie.  Młodzieniec został przeniesiony do szpitala. Gdyby chodzilo o alkohol a sytuacja w domu bylaby w miare dobra, chlopak dostalby kuratora. To jednak bylo trzeba sprawdzic. Po tym jak okazało sie, że dom zmienił sie w zwykła meline, jako odpowiedzialną za chlopca zostala uznana babcia a Ritsuko dostala wyrok w zawieszeniu, z zadniedbanie i posiadanie narkotykow. Jej facetowi sie nic nie stało,  zdążył ja zostawić.  Wracajac do Howaito. Babcia nie mogla go wychowac z braku środków na utrzymanie i fakt, że chlopak byl uzależniony. Zalatwila mu miejsce w domu sw. Alberta. Osrodku gdzie mial miec opieke i leczyc sie. Oczywiscie byly z nim problemy. Mieszkal tam jednak osiem lat, udalo mu sie wyjsc z uzaleznienia chociaz papierosi pali do tej pory. Fundacja zalatwila mu kawalerke, oraz prace w sklepie spozywczym. Pod okiem kuratora w wieku dwudziestu lat, wyprowadzil sie ze sw. Alberta i probuje sobie od paru miesiecy poukladac wszystko.

Umiejętności: Jest niezły w koszykówce, szczególnie w ataku. Zresztą uwielbia ten sport. Nie chodzi do klubów jednak kiedyś mu sie zdążyło i odkrył ze potrafi całkiem dobrze śpiewać, bardziej jednak ciągnie go do gitary. Nauki scisle nie sa dla niego problemem, o ile może sie skupić.  Oprocz koszykówki trenuje aikido.

Dodatkowe informacje:
-Nienawidzi gdy ludzie chwytają go za ogon.
-Dotykanie uszu jeszcze jakoś znosi.
-Uwielbia zagęszczone mleko do kawy.