Wszelkie dogodności, śniadania, obiady i kolacje, koncerty, wieczorki tańcujące - z tym właśnie przeciętnemu człowiekowi powinien kojarzyć się hotel. No... przeciętnemu, ale jednak o zadowalających środkach finansowych. Zwłaszcza kiedy jest się turystą. Od takich ludzi zawsze wyciągali dwa razy więcej pieniędzy. Mały Kyo nie rozumiał wartości pieniądza. Nie chciał jej rozumieć. Wręcz ją nienawidził, gdyż kojarzyła mu się tylko z jednym. Tak samo jak hotele. Dla zwyczajnych ludzi były to całkiem przyjemne miejsca wypoczynku, za to chłopakowi kojarzyły się jedynie z nieprzespanymi nocami, pełnymi bólu i łez. Jeszcze zanim został powalony na ziemie i brutalnie pobity, zdążył się nieco przyjrzeć temu miejscu. Napatrzył się tyle, że bez problemu mógł stwierdzić, że jeden z klientów kiedyś go tutaj przyprowadził. Z resztą... jakiego hotelu on nie zwiedził w swoim życiu?! Odkąd pamiętał był ciągany po różnych klubach i imprezach, po pokojach hotelowych, a nawet składzikach na miotły w restauracjach. A wszystko to dzięki ukochanemu tatusiowi, który po śmierci żony był tak załamany, że sprzedał syna do domu publicznego. Oczywiście wcześniej odpowiednio przygotowując go do jego nowej "pracy", jak to zawsze chłopakowi tłumaczył. Jednak Kyo wiedział, że coś jest nie tak. Wiedział, że ojciec kłamie, mówiąc, że wszystkie dzieci w jego wieku to przechodzą. No i jak to się skończyło? Wylądował tutaj. Z krwawiącym nosem i bolącym brzuchem.
Myślał, że umrze. Że ci dwaj zakatują go na śmierć. Jednak kiedy zaczął wątpić, że go kiedykolwiek zostawią, ktoś się nad nim zlitował. Mały chłopiec zobaczył w swoim wybawcy anioła, jednak kiedy zauważył jak potraktował tamtą dwójkę, natychmiast stwierdził, że jego anioł siedzi w diabelskiej skórze. Wybawca przeklnął, a Kyoshi się przestraszył. A co jeśli odgonił napastników tylko po to, by samodzielnie się nim zająć? Jednak dobre wychowanie przezwyciężyło strach. Gdy było już po wszystkim, chłopak pozbierał się, ledwo stanął na nogach i chwiejąc się niebezpiecznie wymamrotał cichutkie:
- Dziękuję, proszę pana...