Wcześniej nawet nie pomyślał o tym, że jego podziw do Onewa może być spowodowany głębszym uczuciem. Tylko czy on naprawdę kochał? Nie wiedział w końcu jakie to uczucie, a nie chciał pytać. Po pierwsze wszystko by się wydało i przyjaciel dowiedział by się o jego uczuciach, a po drugie. .. było mu zwyczajnie głupio. Dodatkowo bał się również odrzucenia i wyśmiania ze strony lidera.
Rozmyślania Taemina przerwał nagle Onew. Młody chłopak uważnie analizował każe jego słowo, starając się zrozumieć wszystko zgodnie z przekazem. Uśmiechnął się lekko speszony.
- Hyung, ja...
Przerwał na chwilę, by wziąć jeden z głębszych oddechów.
- ... ja też Cię bardzo lubię.
Wydusił z siebie i uśmiechnął się szerzej. Tak jakby dla odwagi.
Nagle poczuł dłoń przyjaciela na swoim policzku. Oczka instynktownie mu błysnęły. Jakiś bliższy kontakt... to było to, na co tak bardzo czekał. Pragnął wtulić się w jego silne ramiona, ale nieśmiałość wzięła górę nad marzeniami, przez co Taemin nie był w stanie tego zrobić.  Oczywiście chłopak miał też obawy. Do czego Onew zmierzał? Jak to wszystko się skończy? Co będzie,  jeśli ktoś ich zobaczy? Te trzy główne pytania przeszkadzały Taeminowi cieszyć się aktualną chwilą.
Źrenice mu się rozszerzyły, kiedy usłyszał pytanie. Jednak nie miał serca mu odmówić. Dlatego też tancerz pokiwał delikatnie głową na znak zgody. Raz się żyje, jeśli ktoś wejdzie to trudno. Skoro taki strach ma mu zabierać szczęście,  nie będzie brał go pod uwagę.

Ostatnio edytowany przez Taemin (2014-03-06 22:42:04)

Taemin również spoglądał mu w oczy. Wstydził się, bał się, czuł nieco nieswojo, to fakt, ale zwyczajnie nie potrafił odwrócić wzroku od chłopaka. A skoro przypatrywał mu się tak uważnie, doskonale odnalazł wahanie w jego oczach. Czyżby coś się stało? Być może Onew pragnie tego samego co on, ale równie tak samo się wstydzi? A może wręcz odwrotnie - żałuje tego co zrobił i teraz chce się wycofać, ale nie wie jak? Taemin nie miał pojęcia co o tym myśleć, jednak szybko odrzucił drugą opcję. Było to wręcz niemożliwe. Nie po tym wszystkim co się stało.
Na zegarku wybiła trzecia nad ranem, a tancerz w ogóle tego nie odczuł. W normalnych okolicznościach zasypiałby na siedząco, jednak teraz sen był ostatnią rzeczą, jaka błąkała się po jego głowie. Maknae był zbyt skupiony na Onewie. Uważnie lustrował każdy jego ruch, każde drgnięcie mięśni, wyłapywał każdy jego oddech, wysłuchiwał każdego słowa. W pewnym momencie pomyślał, że to jakaś paranoja, jednak ta myśl szybko odpłynęła z chwilą, kiedy zdał sobie sprawę z tego, że po prostu pragnie go całego.
- Nie wiem co dokładniej masz na myśli, hyung...
Zaczął cichutko, odważając się powiedzieć to, nie spuszczając jednocześnie wzroku na podłogę.
- ...ale jesteś dla mnie bardzo ważny.
Kolejny nieśmiały uśmiech wykwitł na buźce tancerza, a kiedy Onew zapytał czy może się do niego przytulić, uśmiech się powiększył, a sam jego posiadacz wręcz "rzucił się" na przyjaciela, wtulając mocno w jego ramiona. Ach, był taki szczęśliwy!

Ostatnio edytowany przez Taemin (2014-03-06 22:43:37)

Maknae usadowił się wygodnie na kolanach przyjaciela, wtulając się jeszcze bardziej. Czy widział w tym coś dziwnego? Raczej nie. Miał na coś ochotę i to właśnie robił. Przecież potrafi o siebie zadbać, nawet jeśli miliony ludzi na świecie twierdziło inaczej. Tulił się do niego z czułością, porównywalną do dziecka, przytulającego matkę. Zamknął oczy, "przyklejając" policzek do piersi Onewa. Zaskoczony szybko stwierdził, że serce lidera bije równie szybko, co jego! Czy... czy to coś oznaczało? Taemin sam nie wiedział, jednak skrycie pragnął, żeby okazało się, że jego przyjaciel czuje w tej chwili to samo co on. Miał wrażenie, że jest bezpieczny w czułych ramionach Onewa. Było mu tak przyjemnie. Najchętniej nie puszczałby go już nigdy. Marzył, by ta chwila trwała wiecznie. Z tego wszystkiego nawet nie zdawał sobie sprawy z tego, że leciutko się uśmiechał.
- Bliżej?
Z błogiego stanu wyrwał go nagle głos hyunga. Nie zdawał sobie do końca sprawy z tego, co Onew miał na myśli. Jednak nie przejmował się tym, ponieważ był pewien, że i tak wszystkiego się dowie.
- Jak blisko...?
Powiedział cichutko, chowając twarz w jego ramię. Objął Onewa rączkami, wtulając go w siebie jeszcze bardziej. Chciał mieć go w tej chwili całego tylko dla siebie. Och, jak on cudownie pachniał!

Taemin zboczeniec XD
http://replayteam.hpu.pl/news.php?readmore=3143

Dopiero pieszczoty ze strony Onewa pozwoliły mu zrozumieć jak bardzo potrzebował takiej czułości. Dzięki niemu cały ten stres spowodowany debiutem nagle przestał dla niego istnieć. Chłopak zamykał oczy i przestawał być Taeminem z SHINee, ale Lee Taeminem - zwyczajnym nastolatkiem, tulącym się do ukochanego. To było takie cudowne, że aż nie mogło być prawdziwe! Maknae otworzył oczy i spojrzał na przyjaciela, tak jakby chcąc się upewnić czy on tutaj naprawdę jest i czy zaraz nie obudzi się w swoim pokoju obok pogrążonego w śnie Key'a. Jednak to była prawda. Taemin rozradowany wyciągnął dłoń do lidera i dotknął delikatnie jego policzka. Przejechał palcami po gładkiej skórze Onewa. Wyraźnie czuł jego ciepło, jego dotyk, jego zapach. Nawet jego sny nie były takie piękne!
- Bardzo... blisko?
Powtórzył na głos słowa przyjaciela. Nadal był taki niewinny, taki nieświadomy. Nie zrozumiał o co chodziło nawet po tym, jak wypowiedział sobie te słowa na głos. Co było nawet trochę dziwne, ponieważ takie, a nie inne skojarzenia są wręcz wskazane w wieku Taemina. Jednak widocznie tak się złożyło, że przez zespół, castingi oraz obecną sytuację z Onewem była to ostatnia rzecz jaka mogła wpaść mu do głowy. Chłopak miał bardzo skupioną minę, co mogło nawet wyglądać nieco zabawnie.
W końcu jednak dał sobie z tym spokój. Widocznie myślenie o trzeciej w nocy nie było jego dobrą stroną. Zamiast tego spojrzał pytającym wzrokiem na swojego hyunga w nadziei, że ten sam wyjaśni co miał na myśli.

Onew... zaraz... czy on się przypadkiem nie zarumienił? Czyżby to było aż tak wstydliwe i upokarzające? Tak czy siak Taemin miał idealną okazję, żeby podziwiać ten piękny rumieniec tak długo, dopóki lider mu na to pozwalał, nie ukrywając go ze wstydu. Hyung wydał mu się w tym momencie takk uroczy. Wyraźnie było widać, że rozważa jakąś opcję. Nad czymś się zastanawia. Czyżby planował mu wszystko powiedzieć? Taemin bardzo na to liczył, ale jednocześnie odrobinę obawiał się, co może się kryć za tym "wszystko".
Zupełnie z zaskoczenia poczuł usta Onewa. Co to w ogóle miało być?! Jeszcze przed chwilą całował go z takim zawstydzeniem, a teraz? Czy właśnie w tym momencie młody chłopak miał zacząć się bać? Jednak maknae nie wyglądał, jakby mu to przeszkadzało. A nawet wręcz przeciwnie. Otworzył ochoczo usta, a kiedy oddawał pocałunek, westchnął cichutko. Jednak widocznie na tym pocałunku miało się nie skończyć. Zdezorientowany Taemin nawet nie zauważył, kiedy został popchnięty na futon. Pisnął instynktownie, ale szybko się uspokoił, po spojrzeniu przyjacielowi w oczy. Nie wiedział już kompletnie co o tym wszystkim myśleć. I właśnie wtedy poczuł jego dłoń na swoim brzuchu. W oczach maknae od razu zagościło zdumienie. Co on mógł planować? Czuł wyraźnie oddech Onewa na policzku. Był tak blisko, a przecież... przecież chciał się znaleźć jeszcze bliżej! Tak... właśnie w tej chwili młodziutki Taemin wszystko zrozumiał. W jego oczach malowało się zdumienie, a może nawet i cień strachu? Sam nie wiedział co o tym wszystkim myśleć. Przecież jego przypuszczenia mogły być błędne, prawda? I właśnie kiedy miał odrzucić te wszystkie myśli, Onew się odezwał, niezaprzeczalnie je potwierdzając.
- J-jak to, hyung...?
Wybąkał cicho, a na jego buźce malował się szok.

Taemin oddychał szybciej, skupiając wzrok gdzieś na ścianie przed sobą. Był w szoku, ponieważ nie takiej propozycji się spodziewał. Musiał się poważnie zastanowić. Czy... czy jeśli się nie zgodzi, straci te czułe ramiona już na zawsze? Jeszcze wcześniej tak bardzo chciał wiedzieć co zadręcza Onewa, jednak teraz wolałby żyć bez tej świadomości. Sam nie był pewien czy jest gotowy na swój pierwszy pocałunek, co dopiero posunięcie się dużo dalej. Chociaż... zrobił to. Pocałował go i nie żałował. A nawet wręcz przeciwnie - chciał więcej. Może teraz też tak będzie? Tancerz wziął głęboki oddech i odważył się spojrzeć na swojego hyunga. Był tak przeraźliwie smutny, że aż zabolało go serce. Czy Taemin był w stanie to dla niego zrobić? Zacisnął dłonie w pięści. Czas podjąć męską decyzję. Teraz albo nigdy. W końcu niedługo będzie pełnoletni, musi nauczyć się radzić sobie w takich sytuacjach.
- Hyung, czekaj...
Wymamrotał cicho pod nosem. Cóż... w jego wyobraźni brzmiało to znacznie odważniej i pewniej. Chwycił brzeg koca, którym był przykryty i nerwowo miętosił go w palcach.
- ja...
Taemin westchnął i odkrył się, ukazując niewielkie wybrzuszenie w swoich spodniach. Tymczasem na twarzy chłopaka dominowała czerwień. Sam nie wiedział kiedy dokładnie to się stało, ale... stało się. Tancerz nic więcej nie powiedział, będąc po prostu zbyt zawstydzonym, żeby się odezwać. Wyczekiwał reakcji Onewa z szybko bijącym sercem.

Onew tak szybko odwrócił wzrok... Czyżby ta sytuacja go obrzydziła? Taeminowi wydawało się to jakieś... dziwne? No bo w końcu jeszcze przed chwilą lider chciał to z nim zrobić, więc raczej nie zbrzydziłby się czymś takim. "Może po prostu się zawstydził?" - przemknęło przez głowę maknae. Tak... to musiało być to! Innego wyjścia Taemin nie widział. Albo po prostu nie chciał widzieć...
- Cz-czego oczekuję...?
Odważył się spojrzeć przyjacielowi w twarz. Rety... tego nie przemyślał. Czy naprawdę czekał na to, aż Onew to zrobi? Nie był do końca pewien i tak szczerze... trochę się bał. Jednak nie chciał się wycofywać w takiej chwili. Już chciał odpowiedzieć, kiedy nagle hyung zaczął mówić dalej.
- D-dobrze...
Wyjąkał cicho, siadając wygodniej na jego kolanach. Ach, cudownie było znowu czuć to ciepło... ten zapach. Jednak czy równie cudownie będzie poczuć również coś... więcej?