Mruczał mu w usta gdy ten zaczął się poruszać. Cieszył się z tego że wszystko było dobrze i Jun'owi sprawiało to przyjemność. Podobała mu się ta bliskość jak i te przyjemne dreszcze które przeszły mu po plecach gdy zaczął się ocierać. Jednak nie podobało mu się że ten zachowuje się tak cicho. Odrywając się od niego ugryzł go lekko w szyje i ucałował to miejsce
- Co się stało? Czemu tak zamilkłeś?
Spojrzał na niego pytająco. Liczył na to że mu się podoba i nie będzie się powstrzymywał. A tu takie coś. Naraz zaczęły przychodzić mu do głowy różne wersje czemu, ale jedna z nich sprawiła że się uśmiechnął a nawet i cicho zaśmiał. Czyżby się zawstydził? Słodziak przebiegło mu przez myśl i znów go ucałował. Zaraz jednak zaczął ruszać się w Jun'ie nadawając coraz to szybsze tempo. Było mu trochę ciężko w tej pozycji ale marudzić nie będzie. Dla ułatwienia sobie, złapał go za pośladki podnosząc go i opuszczając na swoje przyrodzenie

Ooo tak, o to chodziło. Chciał usłyszeć jęki i je usłyszał. Poruszał się cały czas w stałym tempie starając się dać mu jak najwięcej przyjemności. Słysząc jęki wiedział że jest dobrze. To jak jęczał mu prosto w usta cieszyło go niezmiernie, dlatego też przygryzł mu wargę i znów złączył jego usta ze swymi w pocałunku. Niestety nie trwał on zbyt długo bo Jun musiał odchylić głowę. Nie przeszkadzało to mu jednak. Nie przestając się też samemu poruszać zaczął całować każdą dostępną część szyi chłopaka. Oprócz całowania zafundował mu jeszcze pokaźną kolekcje malinek. Oj, trudno je będzie zliczyć, oj trudno. Aż uśmiechnął się na to. W pewnej chwili poczuł że już długo nie wytrzyma. Nie chciał jeszcze tego kończyć, chciał jeszcze posłuchać jęków Jun'a. Trochę to mogło źle o nim wróżyć, ale cóż...trudno. Jedną ręką przyciągając do siebie mocniej chłopaka oraz zaczynając poruszać się coraz to szybciej drugą zajął się jego przyrodzenie. Poruszał ręką prawie tą samą szybkością co wykonywał ruchy bioder czując zbliżające się coraz bardziej spełnienie

Czy wspominał już że jęki Jun'a cieszyły go i jeszcze bardziej napędzały? Tak? To powtórzy to jeszcze raz. Jego jęki sprawiały że wszystko sie w nim gotowało. Jak się w nim gotowało że można rozbić na nim jajko a się usmaży. Tak działał na niego ten chłopak że ledwo się powstrzymywał...ale to już wiadomo. Czując że Jun już doszedł nawet na chwilę nie zwolnił ruchów czy zabrał rękę. Wręcz przeciwnie. Jeszcze bardziej wzmocnij ruchów, nie licząc reki która nadal znajdowała się na przyrodzeniu Jun'a i się poruszała. Poruszał się jeszcze tak przez dobrą chwilę dopóki w końcu nie poczuł że już czas. Puścił więc jego przyrodzenie i łapiąc go za pośladek wykonał jeszcze parę mocnych ruchów aż nie rozlał się w nim. Oparł się wygodniej o oparcie kanapy przytulając do siebie Jun'a i głaszcząc go po główce. Oddychał ciężko ale z uśmiechem. Wyszedł ostrożnie z młodego nie wypuszczając go cały czas ze swych objęć

Ostatnio edytowany przez Yato (2014-08-01 20:23:28)

Nie był żadnym jego wymysłem, wytworem wyobraźni czy czymkolwiek. Był najprawdziwszy na świecie. Nic nie było prawdziwsze od niego. To że go tulił w tej chwili nie mogło być przecież wytworem wyobraźni. Samą osobą to tak, mógłby być takim tworem ale nie dotyk czy ciepło ciała, którym własnie obdarzał Jun'a nie mając najmniejszego zamiaru wypuścić go z objęć. Mimo iż ten szeptał doskonale usłyszał jego pytanie
- A dlaczego bym miał? Po tym wszystkim....
Wziął w dłonie jego twarz i przybliżając ją do siebie na ustach młodego złożył delikatny lecz czuły pocałunek potwierdzający jego obecność
- Nie zniknę ani teraz ani nigdy
Uśmiechnął się lekko znów przytulając go do siebie. Spojrzał na zegarek. Jeszcze czasu trochę mieli, więc mogli jeszcze sobie tak w spokoju posiedzieć. Powoli kończył już swoją zmianę i miał przyjść szef aby sprawdzić jak sobie poradził i mu zapłacić. Ale jedno pytanie zaprzątnęło mu teraz myśl. Co miałby powiedzieć szefowi gdyby znalazł Jun'a. Musiał coś wymyślić......nie, pomyśli nad tym później. Teraz przecież nie miał czasu na takie coś. Teraz miał kogoś, kto wypełniał jego myśli zupełnie i własnie siedział w jego ramionach.

Patrzył na niego zaskoczony gdy zaczął się tak śmiać. Nie wiedział co mogło wywoła c u niego taki napad śmiechu a raczej chichotu. Przez dobrą chwilę zastanawiał się co mogło wywołać u niego ten śmiech. Czyżby powiedział coś śmiesznego? Czyżby to co powiedział prosto z serca rozśmieszyło Jun'a? Zraniło go to. Ten mówi mu otwarcie co czuje a chłopak się śmieje. Nie miłe to było z jego strony. Jednak gdy ten zaczął mu dziękować zaraz zmienił zdanie. Zrozumiał o co chodziło i już nie był taki zraniony. Objął go delikatnie w pasie i jedną rękom zaczął go po nich smyrać. Lubił to robić, baaardzo to lubił. Spojrzał na niego zdziwiony gdy się podniósł. Przekrzywił głowę pytająco i spojrzawszy w dół zaraz się zorientował w czym sęk. Uśmiechnął się i pogłaskał po główce
- Cóż, z tym trzeba raczej iść chyba do łazienki. Zanieść cię tam?
A z zaniesieniem go nie miałbym żadnego problemu. Łazienkę mieliśmy tuż obok więc wystarczyło wstać z kanapy i przejść te parę kroków, więc problemu nie ma.

Zrozumiał szybko że ten nie chciał go zranić. Rozumiał to, że może inaczej okazywać radość i to mu nie przeszkadzało. Jak na niego ten sposób był uroczy. Tak był uroczy, ale nie tylko ten śmiech...cały Jun był uroczy....uroczy słodziak. Cmoknął go w ten jego zaróżowione policzki i przytulił mocno do siebie.
- Jaki problem?
Posłał mu uśmiech i wziął go na ręce wstając. Udał się z nim do łazienki, która jak mówił była akurat na zapleczu i do tego praktycznie tuż za kanapą. Wszedł tam z nim i postawił. Łazienka ta nie była zbyt wielka, ale miała co potrzeba: sedes, umywalkę, lustro i tyle. Nic więcej tu nie było potrzebne. Wyszedł z łazienki mówiąc Jun'owi że będzie musiał wszystko posprawdzać przed przyjściem szefa, więc będzie mógł na spokojnie zrobić co trzeba. Kiedy on był w łazience ubrał się szybko i poszedł zrobić szybkie sprawdzenie. Trochę mi to jednak zajęło bo przeklęty komputer musiał się zawiesić. Zanim się z tym żelastwem uporałem upłynęło kilka dobrych minut. Własnie w takich chwilach nienawidziłem całego sprzętu elektronicznego na świecie. Wstałem po chwili i ruszyłem jeszcze raz na szybki obchód. Cóż, chciałem żeby było dobrze, więc posprawdzać dokładnie musiałem. Gdy skończyłem wróciłem na zaplecze i tam też uprzątnąłem, choć chyba powinienem zrobić to na początku...teraz to nieważne.

Gdy posprzątał co tu trzeba było usiadł na kanapie. Zaraz na usta wkradł mu się uśmiech. Jeśli będzie miał okazje znów tu pracować z pewnością zaraz przypomni mu się dzisiejszy dzień. Nikt tu nawet nie pomyśli co tu się mogło stać. Po chwili usłyszał głos Jun'a
- Jasne
Wstał, wziął jego ciuchy i zaniósł mu je. Gdy podał mu je zauważył ślady swojej obecności na jego ciele inaczej nazywane malinki. Widząc ich ilość trochę się zmieszał. Chyba trochę przesadził
- Przepraszam, nie powinienem się tak zapędzać
Podrapał się po głowie uśmiechając się przepraszająco. Na prawdę nie chciał aby chłopak czuł się nie przyjemnie z powodu tych małych "ozdóbek". Tak, sądził że to zażenowanie ukazane rumieńcami na jego policzkach jest z powodu malinek a nie tego że był nagi. Nie, coś takiego nawet do głowy mu nie przyszło.

Uśmiechnął się na jego odpowiedź. Cieszył się że chłopak nie był zły za to. Źle by się z tym czuł. Gdy młody zamknął się w łazience wrócił do poprzedniego swojego zajęcia....czyli usiadł na kanapie i wgapiał się w sufit. Raz tylko spojrzał na zegarek i znów gapił się w sufit jakby tam było coś niezwykle ciekawe bądź znajdowały się tam odpowiedzi na jego najważniejsze pytania. Taak, dla niego choćby chwila nic nie robienia to natychmiastowa nuda. Siedział tak aż nie zorientował się że Jun stoi tuż obok. Spojrzał na niego i na powrót się uśmiechnął. Po raz już któryś w tym dniu uznał że chłopak jest słodki. No bo jak można nie być słodkim stojąc w takiej pozycji i do tego z takim rumieńcem. Musiałby być ślepy żeby nie uznać Jun'a za słodziaka
- To twój pierwszy raz był?
Wypalił prosto z mostu. I w tej właśnie chwili gdy to wypowiedział przebiegło mu przez myśl że to może być dla niego krępujące. Yato był własnie doskonałym przykładem że najpierw się mówi/działa a później myśli. Sam poczuł się z tym głupio i patrzył na chłopaka w milczeniu