- Boże, z tobą się dogadać nie da debilu. Idę stąd, pieprz się na ryj.
Warknąłem i zatrzasnąłem drzwi garderoby, jak nie widzi, że topór wojenny, przynajmniej w połowie, chcę zakopać, to niech się rozpłynie. Skierowałem się do drzwi wyjściowych, które nadal były otwarte, ciekawiło mnie, czy ten buc pójdzie za mną, ze swoją kolejną światłą opinią, czy w końcu da mi wyjść.

Ostatnio edytowany przez Len (2013-08-03 16:58:30)

- Jak meble szanujesz, to i ludzi zacznij szanować, mendo społeczna.
Warknąłem oglądając się na niego. Nie chciałem zostawać tu ani minuty dłużej. A żeby dać mu więcej powodów do narzekania po wyjściu z jego mieszkania, z całej siły trzasnąłem drzwiami, aż huk się po korytarzu poniósł. Nie oglądając się już poszedłem do siebie, niech się bawi swoimi zabawkami i mi nie przeszkadza.

[z/t]