Z pewnością można i teraz znaleźć dziewczyny bardziej męskie od mężczyzn, jednak to nie czas na rozmysły nad takim tematem.  Wpatrywał się w twarz Eliasa, była taka… taka piękna. Jego oczy, nos, kości policzkowe i usta.
-Nnie marudzę…
Z jego ust wydał się ni to mruk ni burknięcie, jakiś dźwięk przypominający słowa. Alkohol zmienia ludzi, a nawet Nathan potrafi zachowywać się inaczej w zależności od sytuacji. Mógł być wszechwiedzącym nastolatkiem, dziedzicem bogatej rodziny, słodkim dzieciakiem czy też przylepą łaknącą seksu, jak teraz. Zerknął na swoją dłoń, szczupłe palce i język mężczyzny przesuwający się między nimi, aż zadrżał z rozkoszy. Dłonie i nadgarstki były chyba najczulszymi miejscami w jego ciele. Znalazłoby się jeszcze kilka, ale czując jego usta na przegubie mógł tylko cichutko westchnąć. Gdyby nie był pewny tego co ma się stać między nimi, nie prosiłby go o seks.
-Nie jestem maluchem… Pi…pijany jestem ale chyba wiem co robię. Pragnę Cię…
Był na tyle świadomy, że wiedział co mówi. Raczej dnia następnego nie będzie wyzywał Eliasa za seks, o ileż będzie on nieziemski. Niemal jęczał przy wypowiadaniu ostatnich słów. Przymknął powieki czekając na reakcję mężczyzny

Pokręcił delikatnie głową. Potrafił być marudny, a w tej chwili mówił tylko to co ślina mu na język przyniosła. Na szczęście nie były to przekleństwa, rodzice nie klęli, więc on też nie. Zdarzało się, że siostra przeklinała w jego obecności, ale zaraz była karcona. Także nie przywykł nawet do najlżejszych przekleństwa. Otworzył szeroko oczy zaskoczony tymi epitetami. Nikt nigdy nie ośmielił się mu powiedzieć takich rzeczy. Może za plecami nazywali go słodkim maluchem, ale w twarz…  To pierwszy raz jak ktoś mówił mu całkowitą prawdę i to w takiej formie, że gdyby stał z pewnością zmiękłyby mu kolana.
-Ani maluch… ani uroczy, a tym bardziej słodki!
Bełkotał pod nosem. Gdyby był trzeźwy na pewno zaraz by odciął się jakąś ripostą, ale mózg odmawiał mu posłuszeństwa. Tak samo reszta członków. Westchnął pod noskiem, czując ciepły język sunący po jego dłoni. Był trochę zawiedziony, gdy ręka opadła bezwiednie na łóżko. Czy nie mógł jeszcze chwilę tak porobić, Nathanowi przypadło to do gustu.
-E..e nie było to słodkie… raczej.. wyuzdane..
A on nigdy nie był wyuzdany! Chyba, że po alkoholu czego potem nie pamiętał, albo nie chciał pamiętać. Sunął wzrokiem za dłonią Eliasa, sam jej widok na jego brzuchu przyprawił go o dreszcze. A gdy ten przesunął palcem wzdłuż jego klatki aż do ust, dostał gęsiej skórki. Oddech miał cięższy, a przez gardło nie chciały wyjść żadne słowa. W napięciu czekał na pocałunek, bo chyba nastąpi, prawda?

Był całkowicie zmienny, czasami mówił tak, a po chwili zmieniał zdanie. Ot taki niezdecydowany chłopaczek, który nie wie czego chce. Często też zaprzeczał swoim słowom, które wcześniej wypowiedział. Był osobą, z którą trzeba było się liczyć. A może byli tacy ludzie, którzy uważali go za t uroczego, słodkiego czy też rozkosznego.  Ale tylko Elias z nich wszystkich nie obawiał się i  powiedział to otwarcie. Po kolejnych usłyszanych słowach Nathan mógłby zapaść się pod ziemię ze wstydu. Jego twarz po raz kolejny tego wieczoru zrobiła się czerwona, ale to nie przez promile we krwi. Czy mogliby zmienić temat, z chęcią porozmawiałby o wyglądzie tegoż mężczyzny. Miał w sobie coś takiego, że aż ciężko było oderwać od niego wzrok.
-Nie przesadzaj… Nie jestem idealny
Miał wiele wad, może nie w wyglądzie, bo toż wyglądał jak dziecko, które nie zrobiłoby nikomu krzywdy, a z pewnością też jest słabe to sobie w życiu nie poradzi.  Ale tą wadą zdecydowanie był charakter, ktoś będący diabłem nie mógł mieć wyglądu aniołka. Jednak urodził się taki Nathan, co to z zewnątrz o pięknym licu, a w środku aż roiło się od złych zamiarów. Uśmiechnął się pod nosem, w końcu zaczęło dziać się coś ciekawego, czego tak oczekiwał. Kiedy tylko znalazł się na kolanach, swoimi nogami oplótł biodra uwodziciela. Oparł dłonie na jego ramionach, ciało drżało z niecierpliwości, a on sam nie mógł się doczekać smaku ust Doolb’a. Po chwili poczuł jego wargi na swoich i rozkoszą zamknął oczy zaciskając palce na koszuli.

A on niestety czy stety należał do takich ludzi, którzy chcieli słyszeć tylko to co było dla nich wygodne. Nawet jeśli byłyby to kłamstwa, Nathan przyjąłby to z ulgą, bo jest tak jak on chce. Nie lubił, gdy mu się sprzeciwiano, gdy coś szło nie po jego myśli, a teraz… teraz dosłownie wszystko było tak jak chce Elias, a nie jak chciał tego Nutty. Trochę go to drażniło, ale przy tak dominującej osobie nie był w stanie się odgryźć. Charakterek Nathan miał trudny. I oczywiście, że nikt nigdy nie zwrócił uwagi na to, gdyby cokolwiek powiedziano złego na ten temat, ci ludzie, którzy śmieliby wyrazić swe zdanie, nie mieliby radosnego życia. Ojciec Nutty’ego zgotowałby im piekło na ziemi. Nathan był jednak świadom tego, że gdyby spytał tego mężczyzny o to co sądzi o jego wyglądzie czy charakterze usłyszałby czystą prawdę, bez zbędnych kłamstewek, nawet jeśli nie podobałoby mu się to.  Trafił na godnego przeciwnika nie szczędzącego języka.
A czy ktoś na tym świecie jest idealny?
Nutty nie spotkał takiej osoby i był pewien, że nigdy nie spotka. Nawet jeśli darzyłby kogoś wielką miłością z pewnością nie ubzdurałby sobie, że on jest idealny, nie ma żadnych wad. Posiada tylko zalety. Jak ja go kocham. Zresztą to nie miejsce i czas na takie rozmyślanie.  Chłopak starał się nie odpływać za bardzo pod dotykiem jego zręcznych dłoni i gorących ust. Był całkowicie pochłonięty jego językiem i tym co nim wyczyniał. Odczuwał niebywałą przyjemność z pocałunku, a nawet tego bezkarnego przygryzania jego języka. Delikatnie wygiął się w łuk pod dotykiem jego dłoni, doprawdy topniał pod jego spojrzeniem. Spojrzał na Eliasa spod  wpółprzymkniętych powiek, w jego oczach można było dostrzec pożądanie.
-Jeśli to ty… możesz robić wszystko.
Sam Nathan nie wiedział skąd takie wyznanie, ale o Boże co te ręce wyprawiały, co się działo z jego ciałem. Tam gdzie stykały się dłonie z ciałem Nutty’ego tam zaraz skóra zdawała się palić, a raz za razem przechodziły go dreszcze.

Gdy tylko poczuł na sobie jego ręce przestał myśleć, jego mózg w ogóle nie przystosowywał żadnych informacji. To znaczy myślał, ale tylko o tym jaką przyjemność sprawia mu dotyk Eliasa.  Może i w tej chwili był całkiem bierny, ale gdy tylko się rozgrzeje nie będzie przebacz. Nathan stanie się nieco agresywniejszy i bardziej aktywny w tej rozgrywce.
Należał tylko do niego, a on musiał należeć tylko do Nathana
Pokiwał głową, w tej chwili na pewno należał tylko do niego. Nie mógłby sobie wyobrazić siebie z kimkolwiek innym niż z Eliasem. Czuł, że dopełniali siebie.  Skrzywił się czując ból w uchu, przesunął ręce na jego klatkę delikatnie sunąc po niej palcami badając jej strukturę.  Pomimo bólu jakie czasami mu sprawiał czuł niezwykłą przyjemność no i oczywiście podobało się Nathanowi to co robił z nim ten facet. Przed nim było kilku, ale żaden nie mógł go w pełni zaspokoić ani dość mocno podniecić. Był świadomy tego, że teraz należy tylko do niego, sam mu to przecież oznajmił. W sumie nie musiał się nikomu tłumaczyć, robił to co chciał i nikt nie mógł się mu sprzeciwić, ani zadawać głupich pytań. To, że będzie miał malinki na całym cielnie nie oznaczało od razu, że się puszcza na prawo i lewo. Nie opierał się w żaden widoczny sposób, poczuł na plecach dotyk chłodnej pościeli. Z jego ust wydobywały się ciche stęknięcia. Przeciągnął dłońmi po jego ramionach, po czym wplątał palce w jego włosy, wyginając się w łuk.

Bez bólu w seksie się nie obejdzie, czasami po prostu można stracić panowanie nad sobą. Do takich rzeczy trzeba się po prostu przyzwyczaić. Zresztą ból też potrafił podnieść poziom podniecenia. Westchnięcia i jęki jakie wydawał z siebie sprawiały, iż coraz bardziej czuł się tym zawstydzony. Bo przecież brzmiał jak kobieta, a on nią nie był. Nathan musiał być niczym czerwona płachta na byka, która coraz bardziej podniecała te groźne zwierzę. Zęby, które zahaczały jego skórę sprawiały przyjemne mrowienie. Nie wytrzymał i drgnął mocniej aniżeli by chciał, nie chciał okazywać ile przyjemności dostarczały mu te delikatne pieszczoty. Wyginał ciało w stronę ust Eliasa łaknąc coraz więcej doznań. Palce, które dotychczas zręcznie trzymały pukle włosów mężczyzny aktualnie znalazły swe oparcie na pościeli. Zacisnął na niej swe paluszki, aż zbielały mu kłykcie. A gdyby to już sam zrzuciłby z siebie ostatnie odzienie. Kiedy Elias się odsunął, tak nagle i bez żadnego ostrzeżenia, Nutty otworzył oczy, a widać było w nich wyrzut. Zaraz jednak jego wzrok wyrażał zafascynowanie, uważnie przesuwał spojrzenia od obojczyków, przez klatkę piersiową do umięśnionego brzucha. Po raz kolejny sunął wzrokiem studiując tatuaż na jego ciele. Serce zabiło mu mocniej, a krew zaczęła mu buzować w żyłach. Zadrżał, ileż on będzie go tak męczył.
Więcej… więcej…
Uścisk Nathana na pościeli zelżał, a jego oddech stał się bardziej płytki niż powinien. Oczy, które przymykał zamknęły się na dobre. Z jego warg wydobywały się cichutkie westchnięcia. Tak, panicz Nathan po prostu trafił do krainy snu, totalnie nie przejmując się tym co właśnie działo się w łóżku.

Dawał mu wiele i chyba nawet nie oczekiwał nic w zamian, no może zaspokojenia pożądania. A chłopak, gdyby nie odleciał z pewnością dałby mu to czego pragnie. Nathan także z wielką ochotą przyjmował pieszczoty, którymi Elias go obdarowywał.  Ale teraz w błogiej nieświadomości leżał na tym wielkim łóżku, w tej wielkiej willi, a zaraz obok niego znajdował się wspaniały facet. Klatka piersiowa Nutty'ego poruszała się spokojnie z każdym oddechem i wydechem. Może i nawet czuł na sobie spojrzenie mężczyzny, ale w ogóle nie zwracał na to uwagi. Brakowało mu snu i teraz miał zamiar to wszystko nadrobić.
Jakiś czas później.
Jakieś światło przebijało się przez firany i jego promienie padały wprost na twarz chłopca. Zirytowany tym, że nie może dalej spać w spokoju otworzył oczęta. Sufit, który zobaczył nie był taki jak w jego domu. Nathan przekręcił głowę i zobaczył wielki pokój, znowu jak zerknął w drugą stronę zastał przy swojej twarzy inną. Twarz mężczyzny przystojnego i… i dlaczego leżał z nim w łóżku. Z jego ust wydarł się jeden głośny krzyk, dosłownie dziewczęcy pisk.

Nie pamiętał praktycznie niczego co się stało dnia poprzedniego, a tym bardziej co się działo po bankiecie. Ale stwierdzając miejsce, w którym się znajdował musiał się upić i dopierać do... do Eliasa Doolb'a bogatego dziedzica. Jak do cholery jasnej się tu znalazł!? Nathan chwycił za kołdrę i podsunął ją pod samą szyję, nieco wystraszonym wzrokiem patrzył na mężczyznę, który jeszcze przed chwilą wyglądał tak uroczo, a teraz darł się w niebo głosy.
-Nie posrało mnie, dlaczego w ogóle tu jestem!
Podniósł się z łóżka i podszedł do niego zadzierając głowę wysoko do góry, kołdrą oczywiście był całkowicie obwiązany. Póki co jeszcze nie zauważył malinek na swym ciele, co sprawiało, iż ciśnienie mu się nie podniosło. Zmrużył oczy, a między brwiami pojawiła mu się mała zmarszczka. Wyciągnął palec i dźgnął Eliasa w klatkę. Tak pięknie umięśnioną, od której z pewnością Nathan nie oderwałby wzroku, gdyby teraz nie był zdezorientowanym i złym nastolatkiem. Zrobił to kilka razy.
-Czy ty mnie upiłeś i zmusiłeś do przyjazdu tutaj?
Spytał. Bowiem nie był pewny czy samowolnie się schlał i wskoczył w jego ramiona, czy może został do tego zmuszony jakimiś proszkami. Czy my to zrobiliśmy?