Tony odwzajemnił uśmiech. Ostatnio często się uśmiechał. Uśmiechanie się jest takie przyjemne. Jak to dobrze, że odkrywa te wszystkie pozytywne uczucia. Myślał o tym, co go dobrego spotykało w ostatnim czasie i uśmiechał się pod nosem. Utkwił wzrok w jakimś odległym punkcie, zastanawiając się, ile jeszcze potrwa to szczęście. Nie nawet zauważył, jak odrobina lodów znalazła się na jego brodzie.
Mężczyzna przysunął się. Wyciągnął rękę w jego stronę. Tony zastygł. Czuł, jak łapie go delikatnie za podbródek i unosi do góry. Co zamierza zrobić? Chłopiec zamarł, tylko jego serce zaczęło bić tak jakoś szybciej niż do tej pory. Widział, jak pociąga językiem wzdłuż swoich warg. W tym momencie, poczuł się, tak jakby jakaś wielka dziura otworzyła się w jego wnętrzu. Nie czuł nic. Sekundę później, gdy Tsuki wytarł już go serwetką, pragnął tylko zniknąć w tej dziurze. Zawstydzony dłuższą chwilę siedział bez ruchu. Mechanicznie sięgnął po pucharek pochłonął resztę lodów w oka mgnieniu. Skończywszy, nie miał pojęcia, co zrobić z rękoma. Usiadł więc prosto, czerwieniąc się po czubki uszu. Opuścił głowę.

Ostatnio edytowany przez Anthony (2015-01-15 20:17:17)

- Idziemy po blok - powtórzył i wstał od stołu. Gdy podszedł trochę bliżej, ruszyli przed siebie. Dlaczego musi tak reagować. Mężczyzna sprawiał wrażenie, jakby codziennie wycierał innym brody ubrudzone lodami. Nie było to dla niego ani trochę krępujące. Dlaczego więc on tak zareagował. Spróbował się uśmiechnąć lecz, mimo starań, wciąż był zbyt oszołomiony, aby nadać swojej twarzy wyraz szczerej radości.
Szedł patrząc przed siebie. Toteż trochę wystraszył się, gdy poczuł dużą, silną rękę na głowie.
Weszli do dużego, sklepu papierniczego. Tyle rodzajów papierów, ołówków, farb, kredek, mazaków, bibuł i innych przyborów papierniczych w życiu nie widział. Wybrał najzwyklejszy blok rysunkowy, zestaw ołówków i kredek świecowych i pudełeczko pasteli. - Nie za dużo rzeczy wybrałem? - zapytał, choć był niemal pewny, że będzie mógł wziąć wszystko

- Chyba rozsądnie będzie kupić jeszcze gumkę i temperówkę... - przyznał, nie patrząc w jego stronę. - W sumie resztę też możemy wziąć... - dodał po chwili zastanowienia. Uśmiechnął się nieśmiało. To miło ze strony mężczyzny, że się tak o niego troszczy... Zachowuje się, jak starszy brat, którego nigdy nie miał. Rozejrzał się po sklepie. Jeszcze przez chwilę patrząc na stosy materiałów papierniczych. Podrapał się po karku i przestąpił z lewej nogo na prawą - To chyba już wszystko

Ostatnio edytowany przez Anthony (2015-01-16 19:06:29)

Gdy mężczyzna płacił za zakupy, Tony stanął kilka kroków za nim. Patrzył, jak płaci, potem wkłada rzeczy do siatki. - Nie, możemy wracać - powiedział. Ta mina sprawiła, że poczuł się tak jakoś... dziwnie... Pokiwał głową. Już trochę zmęczył się tymi zakupami. - Nie będzie. Poczekam... na pana... tyle ile będzie trzeba. - powiedział i uśmiechnął się lekko.
Gdy znaleźli samochód ustawiony gdzieś na krańcu parkingu, Tony wsiadł do niego. - Zostanę tutaj.

Ostatnio edytowany przez Anthony (2015-01-16 20:46:32)

Patrzył, jak mężczyzna wyjmuję z kieszeni zapalniczkę i paczkę papierosów. Jak wyjmuje jeden i sprawnym ruchem zapala go. Prezentował się niezwykle korzystnie stojąc tak i niedbale zaciągając się dymem. Ciekawe, czy wie, że wygląda teraz naprawdę dobrze... Zamyślił się. Tsuki szybko skończył palić i wsiadł do auta. Jechali, słuchając radia. Tony zerkał co chwilę w stronę kierującego. Podziwiał jego skupienie podczas jazdy. Ciekawe o czym teraz myśli...

Ostatnio edytowany przez Anthony (2015-01-16 21:40:35)

Droga minęła dosyć szybko.
Gdy zaparkowali samochód w garażu powoli otworzył drzwi. Tak przyjemnie się jechało. To dziwne, ale nie przeszkadzała mu panująca wtedy cisza. Wyszedł i przeciągnął się. Gdy zamykał drzwiczki, mężczyzna zdążył już wyjąć wszystkie zakupy z bagażnika. - Oczywiście - zgodził się ochoczo. Jednak słysząc dalszą część polecenia, zamarł na chwilę. Cco proszę? W tylnej kieszeni spodni? Nie miał jednak wyboru. Podszedł bliżej. Zlustrował tylną kieszeń spodni. Rzeczywiście było tam wybrzuszenie. Znaczyło to,  że klucze niestety tam są. Zaczerwienił się. Wyciągnął dłoń i powoli wyjął je ze środka. Spuszczając wzrok, szybko podreptał do drzwi i otworzył je.

Popatrzył na niego pytająco. Niósł jakąś gazetkę. Więc chodzi o to gdzie będzie spał. On sam pewnie nie pomyślałby o tym, do czasu gdy poczułby się śpiący. Usiadł na wskazanym miejscu. No może odrobinę dalej, tak aby bez problemu widzieć zdjęcia łôżek. Niezbyt wiedział czym miałby się kierować przy wyborze. Skupił się zatem wyłącznie na kolorze. W końcu to właßnie kolor będzie najlepiej widoczny. Jedno szczególnie mu się spodobało. Było to coś na kształt kanapy, jednak z tą różnicą, że nie miało oparcia, a podnosząc go góry obszyty ciemnym materiałem materac było miejsce na kołdrę i poduszki. Tak przynajmniej było napisanie. - To jest fajne - wskazał je palcem.

Szafa, szafa... - To może ta biała obok - zdecydował po krótkim namyśle. Była ładna, pasowała do łóżka i w dodatku nie zajmowała zbyt dużo miejsca. Tak, to zdecydowanie jest dobry wybór. Wyprostował się i przekrzywił głowę. - Mogę prosić kakao? - Uśmiechnął się prosząco. Wczoraj bardzo mu zasmakowało. Tym razem czując na sobie wzrok, nie speszył się. Nie wiedział dlaczego, ale w domu był trochę mniej skrępowany. Może to przez to, że tutaj nie było tyle ludzi.

Ostatnio edytowany przez Anthony (2015-01-17 00:16:55)