Nikt nigdy nie umiał sprecyzować tego co Nutty ma zamiar zrobić. On natomiast wszystko przewidywał i dzięki temu mógł robić takie ruchy, jak ten, którym przyciągnął go do siebie. Nathan zacisnął palce na talerzu, ażeby nie wypadł mu. Nie chciał być w jakikolwiek sposób dłużny. Zmarszczył delikatnie brwi i zrobił naburmuszoną minę.
-Chociaż jeden kęs... Potem możesz spróbować moich ust.
Dał mu wybór. Albo, albo. Jeżeli nie zje tego co jest na widelcu, Nutty nie pozwoli się pocałować. Jakieś prześwity w pamięci mówiły mu, iż tego gość potrafi niesamowicie całować. Ale nawet to nie przekonało go do rzucenia mu się w ramiona.

Taka mała rzecz, a ile radości mu sprawiła. Mówił, że nie je śniadania, a ten jeden kęs mimo wszystko mógł być za nie uznane. Jakoś udało mu się odstawić talerz na blat, a widelec przysunął do ust i powoli oblizał ząbki patrząc przy tym na Eliasa. Uśmiechnął się do niego odkładając również i widelczyk.
-Zmuszałeś mnie do tego... dziś obiecałem ci to... Pochyl się.
Wysokim nie był i nie miał jak sięgnąć jego ust. Stanął również na palcach, a dłonie zacisnął na jego koszuli. Uniósł też głowę, a gdy ten się pochylił Nutty zatopił wargi w jego ustach. Całować się potrafił, a i nie wstydził się tego robić.

Poczuł ten jego uśmieszek, zacisnął mocniej palce na jego ubraniu przyciskając wargi do jego ust. Delikatnie przesunął językiem po jego dolnej wardze. Tym razem to on będzie tym osobnikiem, który inicjuje pocałunek. Jeśli będzie chciał, całus będzie trwał, a jeśli mu się znudzi to skończy. Praktycznie stał na końcach palców przybliżając się do niego. Dłonie puściły jego koszulę i sunęły wolno przez jego tors ku górze. Po chwili opuszki palców Nathana łaskotały skórę na szyi Eliasa, by znaleźć drogę do włosów, w których zatopił palce. Pociągnął je mocniej, chciał więcej, musiał dostać więcej, i nie znał w tej chwili słowa nie.

Górą może być tylko wtedy, kiedy będzie go ujeżdżał, w żadnym innym przypadku. Zresztą gdyby chciałby być tym dominującym w związku z pewnością znalazłby kogoś o drobniejszej posturze niż on sam. A teraz... ledwo sięgał do jego ramienia. W tej "walce" nie był mu bierny. Językiem otaczał gościa w ustach. Palce u nóg totalnie mu zdrętwiały i praktycznie już ich nie czuł. Poczuł ulgę w momencie, gdy jego partner uniósł go i posadził na blacie. Tak było o wiele wygodniej. Oplótł go w pasie przyciągając bliżej do siebie, a rękoma otoczył jego szyję.

Nie był aż tak delikatny. Poradziłby sobie nawet, gdyby pocałunek był nieco agresywniejszy niż był. Ale to Elias teraz dominował w tej pieszczocie, on się tylko jej poddawał. Westchnął gardłowo, ten język wyprawiał cuda. Odchylił głowę robiąc więcej miejsca do popisu dla Eliasa. Głaskał delikatnie jego kark, przesuwając dłonie na jego ramiona, by z powrotem przeczesywać mu włosy.
-Aktualnie, musze się z tym zgodzić.
W tej chwili nawet nie śmiałby się mu sprzeciwić.

Nie oczekiwał tak szybkiego końca tych całych pieszczot. Był całkiem zawiedziony, że Elias przestał go całować, czy nawet robić malinki w widocznych miejscach. Ludzie czasami zmieniali się w kogoś innego, Elias stawał się miły, a Nathan drżał z pożądania. Na jego twarzyczce odmalował się smutek, by zaraz zniknął za udawanym uśmiechem. No cóż.. na szczęście Elias nie zauważył co działo się z jego ciałem tylko po pocałunku.
-Tak.. uhm. Muszę zjeść.
Był lekko zdezorientowany, ale chwycił talerz z jedzeniem i widelec. Kilka sekund później po omlecie nie było nawet śladu. Kilka razy nawet polizał talerz. Poprawił koszulę na swoim chudym ciele i spojrzał na mężczyznę ciągle opartego o blat. Sam oparł dłonie na swoich biodrach i zmarszczył delikatnie brwi.
-A teraz. Oddaj mi moje ubrania, muszę wracać do domu.

Nie tylko on dziwił się zmianą swojego zachowania. Nathan, który każdego traktował z góry, nagle stał się słodkim dzieciaczkiem do całowania. A on taki nigdy nie był. Żeby doszło do czegokolwiek z Nutty'm osoba musiała przebić się wpiers przez mur, jaki zbudował wokół siebie. Zaskoczony dał się poprowadzić do samej sypialni. Sam z pewnością by tu z kuchni nie trafił. Złapał swoje ubrania w ostatniej chwili przed ich upadkiem na ziemię.
-Wiem jak trafić do domu, wystarczyłaby taksówka.
Tak szybko chciał się go pozbyć? Liczył raczej na to, że będzie go powstrzymywał. Widocznie przeliczył się. Na jego twarzyczce pojawił się delikatny uśmiech. Oczy zaraz jednak mu się powiększyły. Czyżby został... został..?
-Zapraszasz mnie na randkę? Czy... czy będę musiał założyć garnitur?
Ręcę zaczęły mu drżeć, aż ubrania, które trzymał wypadły mu.

Był, że tak to ujmę, bardzo zaskoczony propozycją Eliasa. Nie spodziewał się zaproponowania randki z jego strony. Był ów czas przekonany, że na seksie wszystko się zakończy. No ale, tak seksu nie było, tylko się całowali- czy to dlatego go zaprosił? Żeby dokończyć coś co mu nie wyszło zeszłej nocy. Z drugiej strony, w łatwy sposób mógłby wziąć go na blacie w kuchni, a tak się nie stało.
-Ja... ja..
Oczyma rozglądał się po całym pokoju, nie wiedział czy nie chce, czy może obawiał się co dojrzy w jego oczach. W końcu jednak podniósł spojrzenie. Zauważył tylko nieme wyczekiwanie.
-Tak, tak zgadzam się!